Tuesday, June 15, 2010

EsKiSehir

Ankara'dan YHT ile 1,5 saat sürdü Eskisehir. (YHT: yüksek hızlı tren) Sincan'ı geçtikten sonra 250 km/sa hızla yol aldık. Sabah 7 de başlayan yolculuğumuz gece 12 de Ankara'da sona erdi. Komşular ve babamın iş arkadaşlarının bulunduğu bir geziye ilk defa katılıyordum. Trene binerken ilk kez karşılaştığım bir teyze "ton ton! seni kaçıncı sınıftasın?" diye bir soruyla dişlerini göstererek gülümsedi. Şimdi buna nasıl cevap vereyim. Önce "ton ton sensin" mi desem yoksa kaçıncı sınıf olayına mı girerek mi bozsam diye düşündüm. Tabi ben büyük bir olgunlukla "üniversiteli bitireli 3 sene oluyor" dediğimde de epey şaşırdı. Gezi boyunca da bir daha muhatap olmasak buna benzer başka muhabbetler yaşadım.
Eskişehir adı gibi eski olmadığını ve görmeye değer pek çok yeri olduğunu bu gezide öğrendim. Şehrin ortasından Porsuk Çayı geçiyor. Belediye bunu çok iyi kullanmış. Renk renk köprüler geçirmiş üzerinden. Gondolla da geziliyor bu nehirde. Bir de şehrin pek çok yerine parklar ve heykeller yaptırmış. Bizi önce şehrin ikinci büyük parkı olan Kentparka götürdü gezi otobüsü. Burada Türkiye'nin ilk yapay plajını yapmışlar. Kahvaltımızı bu parkta yaptıktan en büyük park olan Bilim, Sanat ve Kültür Parkına gittik. Bu parkta yapılan en ilginç şey 17.yy da Amerika'ya giden ilk gemi Mayflower'ın bir benzeri. Yapay bir gölün üzerinde. Bu gölün etrafını dolaştığımız tren ise 1970'lerde işçileri taşıyormuş ama şimdi yenilenmiş şehirde pek çok şeyin yenilendiği gibi. Daha sonra gittiğimiz Odunpazarı evleri de restore edilmiş ve Safranbolu'dakilere benzer evler ortaya çıkmış. Bu tarihi diyebileceğim dar sokaklardan yürüyerek Kurşunlu Külliyesi'ne ulaştık. Külliye de en iyi şekilde değerlendirilmiş. Geleneksel sanatları ve Eskişehir'e has lületaşı işlemeciliği burada yapılıyor. Restore edilen bir konakta öğle yemeğini yedik.
Başımıza güneş geçmesin diye şapkayla dolaşırken burada şehir manzarasını izlemek için gittiğimiz Şelale Park'ta yağmurun altında kalıyoruz. Bu sırada annemle babam Sarar fabrikasına gittiler. Yağmur bittikten sonra Porsuk Çayı'nda tekne turu yaptık. Daha sonra Haller Gençlik Merkezi denilen yerde kimileri alışveriş yaptı, kimileri dinlendi. Ardından TEI fabrikasını gezdikten sonra ayaklarım şişmeye başlamıştı artık. Birsen'de akşam yemeği yiyince midem de şişti. Eskişehir'de Çibörek meşhurmuş. Onun da tadına baktık ama açıkcası pek hoşlanmadım. İşte böylece bir gün içine çok şey sığdırdık. tüm bu yorgunluğuna rağmen gezmeyi seviyorum...

Friday, June 11, 2010

taziye

ne konuşulur bilmem, ne diyebilirim ki? evet, biz de çok üzüldük vefat haberini duyunca. sümeyye'nin ne hissettiğini nasıl anlayabilirsin ki? oturup dinledim. ona teselli vermek yerine ondan ibret aldım. Allah kimsenin başına vermesin, zor bir imtihan. tek kurabildiğim cümle: dünyada rahat yok. şehid abi de hep bunu dermiş, sanki gitme vakti geldiğini de hissetmiş anlattığına göre. 32 yılını hizmet yolunda geçirmiş zat-ı muhterem. gaye, o yolda olmakmış hakeza. çok metanetli gördüm arkadaşımı. Rabbim sabrını artırsın.